- ҳеҷ
- [هيج]ҷонишини инкорӣ:1. ҳаргиз, асло2. ягон3. ҳиссачаи саволӣ оё4. ҳамчун ҷузъи таркибҳо ба онҳо маънои инкорӣ медиҳад: ҳеҷ вақт, ҳеҷ гоҳ, ҳеҷ гуна, ҳеҷ кас, ҳеҷ кадом5. беқадр; ҳеҷ аст аҳамияте надорад, арзише надорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.